Gidon Kremer

Gidon Kremer
Persona informo
Gidons Krēmers
Naskiĝo	27-an de februaro 1947 (1947-02-27) (77-jaraĝa) en Rigo, Latva Soveta Socialisma Respubliko,  Sovetunio
Lingvoj	rusa • latva vd
Ŝtataneco	Sovetunio Latvio Germanio vd
Alma mater	Moskva Ĉajkovskij Konservatorio Jāzeps Vītols Latvian Academy of Music (en) vd
Familio
Patro	vd
Patrino	vd
Edz(in)o	Xenia Knorre (en) Elena Bashkirova (en) Tatjana Grindenko (en) vd
Infanoj	Lika Kremer (en)  ( Xenia Knorre (en) ) vd
Parencoj	Karl Brückner (en) (avo) vd
Profesio
Okupo	dirigento aktoro violonisto muzikisto vd
Laborkampo	Muziko kaj violin performance (en) vd
Aktiva dum	1963– vd
Honorigoj Honorigoj (2016)  Praemium Imperiale (2009)  Kulturpreis der deutschen Freimaurer (en) (2008)  Premio Rolf Schock pri Muzikaj Artoj (1989)  Premio Léonie Sonning (1982)  Frankfurter Musikpreis (en) (1982)  Ernst von Siemens Music Prize (en)  Arĝenta Medalo «Pro Kultura Merito»  Granda Meritkruco kun Stelo de la Federacia Respubliko Germanio  Pro la Merito pri la Sciencoj kaj Artoj  Ordeno de la Tri Steloj, Kvara Klaso  Grand Officer of the Order of Merit of the Italian Republic (en)  Order of the Cross of Terra Mariana, 4th Class (en)  Komandora Kruco de la Ordeno de Merito de Federacia Respubliko Germanio vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Gidon Markowitsch Kremer (latve Gidons Krēmers) (n. 27-an de februaro 1947 en Rigo) estas latva violonisto germanjudodevena.

Vivo

Kremer naskiĝis en 1947 je Rigo kiel filo de germandevenaj gepatroj. Liaj patro kaj avo estis violonistoj kaj muzikinstruistoj, kaj tiel Kremer en la hejma rondo jam infanaĝe ricevis muzikinstruon. En 1954 li iris al la konservatorio de Rigo kaj sekvis lecionojn ĉe Voldemar Sturesteps. Jam en la aĝo de dek ses li estis dekoraciita per la unua premio de la latva respubliko.

En 1965 Kremer iris al Moskva Ĉajkovskij Konservatorio, kie li fariĝis studento de David Ojstraĥ. En 1967 li estis premiita ĉe "Concours Reine Elisabeth" en Bruselo (3-a rango), du jarojn poste li gajnis la Paganini-konkurson en Genovo, en 1970 ankaŭ la Ĉajkovskij-konkurson en Moskvo.

En 1975 Kremer koncertis unuafoje en okcident-Germanio, kaj en 1976 li ludis ĉe la Festivalo de Salcburgo okaze de la unua prezentado de Chaconne für Solovioline und Kammerorchester „Il Vitalino raddoppiato“ de Hans Werner Henze. En 1977 li debutis en Usono. Samjare li geedziĝis kun pianistino Jelena Baŝkirova.

En 1978 Kremer decidiĝis, ne plu reveni en (tiaman) USSR. En 1980 li ŝanĝis la instrumenton per Stradivari-violonon el 1734, la "Ex-Baron von Feilitzsch", finfine Guarneri del Gesù (ex David) el la jaro 1730. Nun li ludas "Nicola Amati" el la jaro 1641 .

En 1981 Kremer fondis la Ĉambromuzikan Festivalon Lockenhaus, kiu ekde tiam okazas ĉiujare dum somero, ekde 1992 sub la nomo Kremerata Musica. En 1997 li fondis la arĉorkestron Kremerata Baltica kun junaj muzikistoj el la baltaj ŝtatoj . Samjare li estis nomumita arta direktoro de la Festivalo de Gstaad kiel posteulo de Yehudi Menuhin. Ekde 2002 li estas arta direktoro de la festivalo les muséiques en Bazelo kaj estas krome en la konsilanta komitato de la akademio de Kronberg.

En 1993 Kremer publikigis la libron Kindheitssplitter, al kiu sekvis en 1997 Obertöne kaj en 2003 Zwischen Welten. La libroj enhavas membiografiajn rakontojn kaj traktaĵojn pri artaj temoj.

Kremer koncertis kun ĉiuj gravaj orkestroj kaj dirigentoj (Leonard Bernstein, Herbert von Karajan, Christoph Eschenbach, Nikolaus Harnoncourt, Lorin Maazel, Riccardo Muti, Zubin Mehta, James Levine, Valerij Gergijev, Claudio Abbado kaj Neville Marriner) kaj sonregistris pli ol 100 KD-ojn por la firmaoj Melodija, Teldec, BIS Records, Nonesuch, Sony, ECM kaj Deutsche Grammophon. Al liaj ĉambromuzikaj partneroj apartenas i.a. Martha Argerich, Oleg Maisenberg, Eduard Brunner, Kim Kaŝkaŝian, Isabelle van Keulen, Valerij Afanasjev kaj Tabea Zimmermann.

Li ludis multajn verkojn de samtempaj komponistoj kaj ankaŭ sonregistris ilin (Kiel unuaj prezentadoj: "Offertoirum" de Sofia Gubajdulina, "Tabula Rasa por du violonoj" de Arvo Pärt kaj "Stabat Mater", unua violonkonĉerto de Michael Nyman). Krom la klasikaj komponistoj li havas verkojn de Alfred Schnittke, Gia Kantscheli, Valentin Silvestrov, Luigi Nono, Aribert Reimann, Peteris Vasks, Kaija Saariaho kaj John Adams en sia repertuaro. en la 1990-aj jaroj li flegis abunde la komponan verkaron de Astor Piazzolla.

Verkoj

Libroj

• Kindheitssplitter, München; Zürich: Piper 1993, ISBN 3-492-03614-7
• Oase Lockenhaus. 15 Jahre Kammermusikfest - Kremerata Musica 1981-1996, Salzburg; Wien: Residenz-Verlag 1996, ISBN 3-7017-1057-0
• Obertöne, Salzburg; Wien: Residenz-Verlag 1997, ISBN 3-7017-1063-5
• Zwischen Welten, München; Zürich: Piper 2003, ISBN 3-492-04459-X

Literaturo

• Wolf-Eberhard von Lewinski: Gidon Kremer. Interviews, Tatsachen, Meinungen (Große Interpreten), Mainz: eldonejo Schott 1982, ISBN 3-7957-8214-7

Eksteraj ligiloj

• Informoj pri Gidon Kremer en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)
• oficiala persona retejo Arkivigite je 2010-01-12 per la retarkivo Wayback Machine
• Biografio (anglalingva)
• Biografio en la retejo Warnermusic (germanlingva)
• Biografio kaj Diskografio en la retejo "KlassikAkzente" de la firmao Universal Music (publikaĵoj aŭdeblaj kiel RealAudio-dosieroj)